We doen het allemaal in meer of mindere mate, het uitstellen van taken die we zouden moeten doen. Bij uitstellen van taken voelen we weerstand, weerstand om onszelf te motiveren aan taken/opdrachten die we opgelegd krijgen of die we ons zelf opleggen. We krijgen een oncomfortabel gevoel wanneer we aan de taak denken, wat het uitstellen versterkt. Hoe groter de taak hoe meer motivatie en discipline vereist is om die taak te volledig te kunnen volbrengen. We zeggen wel eens “van uitstel komt afstel”. De weerstand die we ervaren waardoor we gaan uitstellen wordt gecreëerd in ons zelf en staat los van de activiteit waar we weerstand bij voelen. Deze weerstand wordt versterkt doordat we tegen onszelf zeggen, “dit is iets wat ik moet doen”
Vaak creëren we zelf allerlei smoezen om niet in actie te hoeven komen, als we willen gaan sporten beginnen onze gedachten bijvoorbeeld al bij ”dan moet ik van de bank om mijn schoenen te zoeken, eigenlijk ben ik al wat later en wil ik liever deze show afkijken, als ik zo naar buiten kijk is het koud en moet ik op de fiets door de kou naar de sportschool en ik ben eigenlijk al moe van de dag”. Het is lastig om je daar overheen te zetten en toch actie te ondernemen, dat vergt enige discipline. Afleiding is ook een remmende factor wat ons weerhoud van onze taken die we zouden willen doen. Mensen die graag taken uitstellen voelen zich sneller aangetrokken naar gemakkelijke leukere taken. Door tegen de weerstand in te gaan en daadwerkelijk aan de taak te beginnen verzwakt de aanwezige weerstand al aanzienlijk.
Volgens Mel Robbins heeft stress een grote invloed op waarom we taken uit gaan stellen. Uitstelgedrag kan volgens haar ook wel gezien worden als een soort signaal dat je hersenen afgeven om een pauze in te lassen door leuke dingen te gaan doen in plaats van taken waar we moeite voor moeten doen, en heeft niets te maken met de taak. We hebben te veel tegelijkertijd in ons hooft wat het uitstellen versterkt, hoe meer werkdruk hoe meer het uitstelgedrag een rol kan spelen.
Moeten!
Moeten naar de sportschool werkt belemmerend voor veel mensen dus probeer zo veel mogelijk het woord moeten te veranderen in mogen of het zou beter voor me zijn als ik naar de sportschool ga bijvoorbeeld. Het woord moeten brengt bij veel mensen bij voorbaat al weerstand, ook als het door anderen gebruikt wordt. In de opvoeding is het ook veel effectiever het woord moeten te vervangen door “ik heb liever dat…” of “ik zou het fijn vinden als je…” Wees jezelf er van bewust dat de keuze altijd bij jezelf ligt dus verander het moeten in mogen, natuurlijk zijn er bepaalde situaties in het leven waarbij er soms sprake is van moeten. Maar over het algemeen leggen mensen zichzelf onnodig vaak de druk van het moeten op.
Focus op de weerstand
Wanneer je tegen een taak op ziet dan ontstaat er vaak een onprettige spanning zodra je probeert ertoe te zetten, het lijkt alsof de weerstand daardoor juist alleen maar toeneemt. Probeer het gevoel eens toe te laten,haal eens een aantal keer diep adem en focus op het gevoel van weerstand. Door enkel het toe te laten zal langzaam de weerstand te verminderen. Meestal maken we dingen groter dan ze zijn in ons hoofd en bedenken vooraf de hele weg ernaartoe
De volgende methodes kan je helpen bij het verminderen van je uitstelgedrag probeer ze uit en kijk wat voor jou het beste werkt.
De mini stapjes methode
De truuk zit hem allereerst in het gewoon eraan beginnen met in gedachten er voor een paar minuten mee bezig te zijn.Door tegen je weerstand in te gaan en daadwerkelijk aan je taak beginnen verminder je de weerstand al wat. Maak je taak bewust kleiner in gedachten, denk bijvoorbeeld ”oké ik ga voor een paar minuten naar de sportschool en als het niet bevalt ga ik gewoon weer naar huis.Of als je een verslag moet schrijven neem je jezelf voor om eerst een paar zinnen te schrijven, of bij een boek eerst een pagina te schrijven. Op een of andere manier kom je dan door de weerstand barrière heen en doe je echter meer dan je jezelf hebt voorgenomen. Dit komt omdat ons brein makkelijker om kan gaan met kleinere stukjes ook wel chunking genoemd.
Mensen maken opdrachten of taken meestal veel te groot door ze in het geheel te visualiseren wat weer bijdraagt aan weerstand.Een bergbeklimmer die onderaan de berg omhoog kijkt en zich een voorstelling maakt hoeveel stappen hij moet gaan nemen om bovenaan te komen zal meer weerstand ervaren dan de bergbeklimmer die niet omhoog kijkt maar bij de eerste stap begint en vervolgens de volgende zet en de volgende tot hij de top heeft bereikt. Op deze manier verminder je de verijsde motivatie en discipline die normaal voor de hele taak vereist is en beginnen we toch eerder aan de taak. Ook vermindert het aanzienlijk de weerstand en kan leiden tot spontaan verder gaan dan eerst op voorhand de bedoel was. Het maakt het starten aan de taak veel makkelijker en het demotiveert je veel minder snel.
The power of chunking|Tony Robbins
Sedona methode
De Sedona-methode is een unieke, eenvoudige, krachtige, gemakkelijk te leren en duplicate techniek die je helpt bij je natuurlijke vermogen te ontdekken om elk pijnlijk of ongewenst gevoel op dat moment los te laten.
Deze methode is goed in te zetten bij het ervaren van de emoties bij uitstelgedrag maar ook op andere momenten is dit een erg effectieve krachtige methode.
- De eerste manier is door te kiezen om het ongewenste gevoel los te laten.
- De tweede manier is om het gevoel te verwelkomen, om de emotie gewoon te laten zijn.
- De derde manier is om naar de kern van de emotie te kijken.
Stel jezelf de volgende vragen:
- Kun je wat je voelt loslaten? ja of nee
- Wil je het loslaten? ja of nee
- Wanneer wil je het los laten?
Deze vragen lijken simpel maar dat maakt ze nu zo krachtig.
Meer informatie over deze methode vindt je hier
